کد مطلب:34604 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:40

گنجینه پرسمان » اعتقادات

ملاك تشخص انسان به چيست؟

كساني كه قائل به روح هستند و روح را به هر حال باقي ميدانند، ملاك تشخّص و من بودن من را به همان روح مي‎دانند، مي‎گويند اصلاً من كه من هستم، من بودن من و همان كه دارم درك مي‎كنم و مي‎گويم «من» كه به علم حضوري هم وجودش را درك مي‎كنم و مرتب خاطرات و خطوراتي هم در ذهن من پيدا مي‎شود و همه به يك نقطه مركزي معين وابستگي دارد (يعني آن ديدن، ديدن من است نه ديدني كه به يك مجموع نسبت بدهم، يعني ديدن ديدني است كه به يك واحد واقعي نسبت داده مي شود)، ديدن من، رفتن من، احساس كردن من، بودن من، من بودن من، شخص بودن من، هويت فردي من به روح من است. حتي صفات روحي من هم احياناً ممكن است متغير شود. اگر فراموشي واقعي وجود داشته باشد همين طوري كه بر حسب ظاهر هم وجود دارد. ما در طول عمرمان هر روز هزارها خاطره در ذهنمان مي‎آيد و جزء شخصيت ما از نظر روانشناسي مي‎شود ولي دو روز ديگر همه را فراموش مي‎كنيم؛ تمام جزئيات امروز، فردا فراموش مي‎شود، حتي چيزهايي هم كه در حافظه ما جايگير مي شود و خيال مي كنيم در حافظه مان مانده، بعد تدريجاً فراموش مي شود. بنا بر اين جنبه‎هاي روحي ما مرتب تغيير و تبديل پيدا مي‎كند ولي اينها به منزله اعراض و عوارضي است كه بر من وارد مي شود و از من گرفته مي شود ولي خود من هيچ وقت محو نمي شود، خود من هميشه هست و به چيز ديگر هم تبديل نمي‎شود.

---

مجموعه آثار شهيد مطهري ج4 - معاد
شهيد مطهري